‘Jij bent de trainer. Ik ben coach!’ Dat is de openingszin van Jan de Koeijer bij nieuwe trainers van Zaamslag 1 die zich aan hem voor komen stellen. Hij is onmisbaar binnen de club. Dat is duidelijk. En iedereen kent hem. Al twee decennia zorgt hij ervoor dat shirts, ballen en hesjes klaar liggen en dat in minuut 85 van de wedstrijd de tray Extran en het kratje pils voor de spelers klaarstaan in de kleedkamer. Hij wordt op handen gedragen door spelers en schuwt niet om ze soms ook op hun plek te zetten. Maar wie is Jan? Jan de Koeijer is de materiaalman en dé coach.
Als jongste zoon van Piet en Truus de Koeijer groeide Jan, samen met zijn broers Jaap en Karel, op in Nieuw Zaamslag. Vlakbij het oude Dorpshuis. Het clubgevoel zit heel diep in de genen bij de familie de Koeijer, want pa en ma de Koeijer waren grensrechter, leider, barvrouw en wasvrouw bij de club. Het is dus niet gek dat Jan al heel zijn leven betrokken is bij de club.
De voetballer
Jan speelde in alle jeugdelftallen van VV Zaamslag en was zelfs aanvoerder. Als voetballer stopte Jan als A-junior na een slepende knieblessure. Hij werd leider van vele jeugdelftallen. Onder andere van het jeugdteam van Wim de Pooter en Johan Missu. Laatstgenoemde zette hij op een dag zelfs een keer bij de Sluiskilbrug uit de auto. Johan was bloed irritant. Hij liet hem naar Zaamslag lopen. Jan was nietsontziend
De leider
Toen zoon Michael ging voetballen werd Jan de leider van Michael zijn teams. In de eerste jaren was hij zowel binnen als buiten het veld een koppeltje met zijn vrouw Patricia. Na de E-pupillen stopte Patricia. Jan vond het een eer om leider te zijn en bleef deze rol vervullen tot Michael naar de B-junioren ging. Daarna werd Jan materiaalman bij ‘het eerste’. Het was in de tijd dat Mark de Kunder en Jan Dooms aan het roer stonden bij het vlaggenschip.
De coach
Jan is coach. Of eigenlijk is hij ‘de coach’. Jan kreeg de bijnaam coach in de periode dat spelers als Marc de Haas, Gert-Jan Vael en Ivo Verstraeten wekelijks het groen-witte tricot aantrokken. Zij, en hun toenmalige teamgenoten, waren fan van Jan. Jan gaf zijn mening over de opstelling, maakte grappen, zorgde voor de juiste sfeer in de groep, maakte de technische staf benaderbaar en was gewoon een goede vent. Jan was een verbindende factor tussen de spelers en de trainers. Coach dus. De bijnaam was geboren.
De buschauffeur
Jan was voor zijn pensioen vrachtwagenchauffeur, maar daarnaast ook in te zetten als buschauffeur. Toen Zaamslag 1 in het verre Alkmaar, tegen AFC’34, zijn enige wedstrijd in het officiële KNVB bekertoernooi ooit speelde werd het laat. Zo laat dat de chauffeur van dienst niet meer terug mocht rijden. Hij zat aan zijn ‘urentaks’. Groot probleem zou je denken. Maar daar dacht Jan anders over. Jan bedacht zich geen moment, kroop achter het stuur en reed de gezellig gevulde bus, vol met jolige gasten met 30 bier in de kraag, veilig naar Zaamslag. Tot uw dienst.
De materiaalman
Als materiaalman is Jan belangrijk als de pedalen van een rijinstructeur. Jan bepaalt niet, maar toch wel. Jan is niet de hoofdcoach, maar dé coach. Jan bepaalt niet de opstelling en de tactiek, maar heeft wel veel invloed op de sfeer. Jan is niet misbaar, maar onmisbaar. Zonder Jan geen tray extran of krat pils na de wedstrijd, geen voetballende jeugd, geen bus veilig terug naar Zaamslag, geen Piet op Sinterklaasavonden van het 1e elftal, geen materiaalman die voor alle spullen zorgt, maar bovenal geen coach.
‘Coach’ is iemand waar je je soms over verwonderd. Maar die je vooral bewonderd.
Jan hoort in Zaamslag. Van zijn kruin tot zijn kleine teen. Met de voetbalclub als zijn kloppend hart.
Iemand die met zijn charme en warmte een knuffelbeer is voor de hele club. Een bijzondere man. Onze Jan. Niet de trainer, maar wel de coach. Herstel: DE coach.
