Ook in de 5e speelronde zijn onze groen-witten dankzij de vierde overwinning nog altijd ongeslagen. De zege in Westdorpe was onverdiend, omdat Ria W. over heel de wedstrijd gezien de betere ploeg was. Echter met tien man sleepten onze groen-witten in de ultieme slotfase alsnog een zwaarbevochten 1-3 overwinning uit het vuur.
Rooms in alles Westdorpe, dat dit seizoen op het eigen Van Haelst sportpark nog geen wedstrijd wist te winnen, staat in de maand oktober nog steeds droog als gevolg van nederlagen tegen GPC Vlissingen (1-3) en Apollo ’69 (2-1). De punten die de door blessures geplaagde ploeg van trainer Arno Verlinde tot nu toe bij elkaar heeft gesprokkeld werden allemaal in september behaald. Thuis tegen De Noormannen werd het 1-1 en op bezoek bij Nieuwland werd met 0-2 gewonnen. Daardoor is de ploeg pas terug te vinden op een 8e plaats. Een teleurstellende positie gezien de kwaliteiten die de ploeg mogen worden toegedicht. Onze groen-witten hadden uiteraard geen boodschap aan het feit dat de thuisploeg zoveel tegenslagen kende en reisden af naar “het warmste dorp van Nederland” (de landelijk bekende bijnaam van Westdorpe) om ervoor te zorgen dat de thuisploeg deze maand puntloos zou afsluiten. Dat zou immers betekenen dat onze groen-witten opnieuw een overwinning aan hun uitstekende reeks konden toevoegen. Vorige week werd de ploeg van tijdelijk hoofdcoach Wesley Dieleman weliswaar uitgeschakeld in de districtsbeker, maar daar had derdeklasser Terneuzen na een 1-1 eindstand wel strafschoppen voor nodig. Door dit goede resultaat na 90 minuten tankten onze groen-witten het nodige zelfvertrouwen en dus stapte de formatie van de van een korte break teruggekeerde Fabian Wilson met een goed gevoel het veld op aan de Kapittelstraat. Bovendien zullen de spelers de wedstrijd van vorig seizoen nog niet vergeten zijn. In oktober vorig jaar speelden onze groen-witten in Westdorpe de beste wedstrijd van het seizoen en wonnen toen overtuigend met 1-3.
Overtuigend was het deze editie, die zich afspeelde in een herfstachtig decor, geenszins. De ploeg van Fabian Wilson ging echter zeer effectief om met de weinige gecreëerde kansen. De thuisploeg daarentegen speelde meer mogelijkheden bij elkaar, maar had alle moeite om het net te vinden. Nadat onze groen-witten na een half uur tegen de verhouding in op een 0-1 voorsprong waren gekomen, moest halverwege het tweede bedrijf de gelijkmaker worden geïncasseerd. Daarna rook Ria W., na rust spelend met de wind schuin in de rug, haar kans en leken onze groen-witten overlopen te worden. Zeker toen ze de laatste twintig minuten ook nog eens met tien man kwamen te staan leek de eerste nederlaag aanstaande. Echter met een man minder trokken onze groen-witten in de slotfase alsnog de wedstrijd naar zich toe. Met een zeldzaam doelpunt uit een hoekschop werd het in de 85e minuut 1-2 en in de voorlaatste minuut werd na een uitstekende aanval de wedstrijd definitief in het slot gegooid. Met deze ware Houdini-act ontsnapten onze groen-witten aan de eerste nederlaag van het seizoen.
Dat de ploeg van Fabian Wilson een eerste nederlaag bespaard bleef mag best een klein wonder genoemd worden, want de thuisploeg was al in vroeg in de wedstrijd, die onder leiding stond van scheidsrechter A.J.A. (Jos) Simonse, gevaarlijk. Na een fase van aftasten ging het tempo na een kwartier omhoog en werd Ria W. sterker. Dat resulteerde na ruim een kwartier in een eerste serieuze mogelijkheid voor Servan Hussein. Onze groen-witten konden echter opgelucht ademhalen, want de kopbal van de nummer 10 eindigde op de deklat. Lang rust kreeg de Zaamslag defensie niet, want twee minuten later leek Jordy Maas na een vlotte combinatie raak te schieten. De supporters van Ria W. juichten al, maar het schot verdween toch echt rakelings langs het doel van Dominique Pijpelink. De ploeg van Fabian Wilson speelde zeer matig. Slordig spel leidde tot veel balverlies en dat was koren op de molen voor de ploeg van trainer Arno Verlinde. Toch stond er na een klein half uur, gezien het verloop van de wedstrijd, een verrassende 0-1 tussenstand op het scorebord. Het voorbereidende werk kwam op naam van Koen Post, die op links een uitstekende loopactie in huis had, gevolgd door een strakke lage voorzet. Een voorzet op maat voor de volledig vrijgelaten Wout Hamelink die bij de tweede paal kwam inlopen en zijn eerste doelpunt van het seizoen binnen schoot. Een voorsprong die volstrekt tegen de verhouding in was, maar daar hadden onze groen-witten geen maling aan. Het leek een bevrijdende voorsprong, want het spel werd iets beter. Toch moest de Zaamslag defensie op haar qui-vive zijn voor schoten vanuit de tweede lijn. Het leverde veel dreiging op, maar weinig of niets eindigde tussen lat en paal, omdat het vizier van de schutters niet één keer op scherp stond. Op slag van rust dacht heel Westdorpe via de stip op gelijke hoogte te kunnen komen. De schreeuw om een strafschop na een duel in het strafschopgebied tussen Servan Hussein en Arno Scheele werd echter niet gehonoreerd door scheidsrechter Simonse. Terecht, want beiden hielden elkaar vast en dus wilde de leidsman niets weten van een overtreding, laat staan van een strafschop. Ria W. toonde weer maar eens aan dat het deze competitie zeer moeilijk tot scoren komt, waardoor onze groen-witten de rust in gingen met een minimale voorsprong.
De in ruime mate aanwezige aanhang van Zaamslag zag in de openingsfase van de 2e helft een aandringende thuisploeg, die goed uit de kleedkamer waren gekomen. Onze groen-witten waren niet in staat onder de druk vandaan te voetballen, maar hielden desondanks zonder al te veel problemen de rijen gesloten. Pas tien minuten na rust was er een eerste doelpoging na één van de sporadische aanvallen tot dat moment. Net als bij diverse spelers van de thuisploeg stond ook het vizier van Michael Christina niet op scherp. Daarna was het weer de thuisploeg dat de aanval koos en dat leverde op het uur bijna de gelijkmaker op. Een schot van ruime afstand leek doeltreffend te zijn, maar goalie Dominique Pijpelink werd te hulp geschoten door de lat. Ria W. bleef maar aandringen en het was wachten op 1-1. Die viel dan ook in de 68e minuut. Een aan Ria W. toegekende vrije trap werd door Dominique Pijpelink knap uit de hoek getikt, waarna de bal opnieuw voor het doel werd gebracht en de Zaamslag goalie andermaal voor opruiming zorgde. Toen de bal middels een omhaal opnieuw werd ingebracht kopte Lars de Jonge onfortuinlijk tegen de rug van ploeggenoot Fabrice van Holsbeke en zag de bal het doel in caramboleren. Ondanks dat het een eigen doelpunt was, was het gezien de verhoudingen op het veld wel de verdiende gelijkmaker voor Ria W.
Niet veel later kwamen onze groen-witten ook nog eens met tien man te staan na een tweede gele kaart, wegens te fel commentaar op de leiding, voor centrale verdediger Fabrice van Holsbeke. Dat maakte het er niet beter op en dus zag het er naar uit dat Ria W. haar eerste thuiszege van het seizoen zou gaan boeken, want onze groen-witten stonden onder zware druk en hadden alle moeite om van de eigen helft af te komen. Trainer Fabian Wilson wikte en woog, hij moest iets doen voor het te laat was. En dus bracht hij acht minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd Kevin Segers en Mika Loof voor de moe gestreden Michael Christina en Cees van Tiel. Het bleken twee gouden wissels, want beide invallers bleken van grote waarde in de korte tijd die nog resteerde. Bij één van zijn eerste balcontacten hielp Kevin Segers zijn ploeg aan een 1-2 voorsprong door een hoekschop van Jari de Jonge met het hoofd te verlengen. De bal verdween bij de eerste paal over de doellijn net voordat doelman Bart Monsieurs kon ingrijpen. Voor Kevin Segers, die bezig is aan zijn derde seizoen bij Zaamslag, was het zijn eerste doelpunt in een officiële wedstrijd. Bovendien een heel belangrijk doelpunt, want ondanks dat het niet verdiend was, leek de kans groot dat zijn ploeg er onverwachts toch nog met de winst vandoor zou gaan. Nog een paar minuten stand houden en de thuisploeg zover mogelijk van het doel houden was daarvoor voldoende. Bij Ria W. was men vol ongeloof over de tegentreffer die letterlijk uit de lucht was komen vallen. Er leek iets te zijn geknakt bij de ploeg van Arno Verlinde, die hun tweede thuisnederlaag leken te gaan lijden en alweer de derde van deze competitie. In de 89e minuut maakten onze groen-witten aan alle onzekerheid een einde. In de omschakeling volgde de mooiste aanval van de wedstrijd met invaller Mika Loof aan de basis. Hij speelde Wout Hamelink in, die het strafschopgebied in dribbelde. De naar rechts uitgeweken aanvaller behield goed het overzicht en zag de op links inkomende Jari de Jonge. De vleugelaanvaller besliste de wedstrijd door de bal onhoudbaar langs Bart Monsieurs tegen de touwen te schieten. Ook voor Jari de Jonge, dit seizoen voor het eerst in de hoofdmacht van Zaamslag, was het zijn eerste doelpunt. In de door scheidsrechter Jos Simonse toegevoegde vijf minuten blessuretijd werd Wout Hamelink nog gewisseld voor Jeffrey van de Velde. Bij het verlaten van het veld glunderde de aanvaller, daaraan toevoegend “dit is één van de raarste overwinningen ooit”. En zo was het misschien ook wel, maar daar maalde niemand om in het Zaamslag kamp. Voor de thuisploeg waren de druiven echter heel zuur, want die hadden beter lot verdiend.
Volgende week zijn onze groen-witten in speelronde 6 gastheer van Sluis, dat deze speelronde knap afrekende met Apollo’69. Het werd in Sluis maar liefst 5-2 voor de ploeg van trainer Arno Zwegers.
Opstelling Zaamslag : 1. Dominique Pijpelink, 21. Yannick van der Hooft, 14. Fabrice van Holsbeke, 18. Arno Scheele, 3. Lars de Jonge, 10. Michael Christina (5. Kevin Segers (82e), 9. Koen Post, 6. Teun van Fraeijenhove (23. Niek de Jonge (39e), 19. Wout Hamelink (20. Jeffrey van de Velde (92e), 13. Cees van Tiel (22. Mika Loof (82e) en 8. Jari de Jonge.


