Lars de Jonge kroont zich tot matchwinnaar
In het thuisduel tegen Breskens hebben onze groen-witten zich na de verloren topper tegen Lebo/SVN uitstekend herstelt. Op Sportpark ’t Durp, dat langzamerhand op een onneembare vesting begint te lijken, werd de ploeg uit het vissersdorp met 2-1 verslagen.
Breskens dat sinds de oprichting in 1920 meer dan 100 jaar actief is geweest in het zondagvoetbal, heeft afgelopen zomer de knoop doorgehakt en heeft, in navolging van veel andere verenigingen, de overstap gemaakt naar de zaterdag. In de afgelopen 25 jaar was de ploeg op zondag hoofdzakelijk (15 seizoenen) te vinden in de 4e klasse, maar toch ook met enige regelmaat een treetje hoger (9 seizoenen 3e klasse). Afgelopen seizoen namen ze afscheid van het zondagvoetbal met een vierde plaats in de 4e klasse en een periodetitel en dus kregen ze de mogelijkheid om via de nacompetitie te promoveren. Als dat zou zijn gelukt hadden ze in de zaterdag 3e klasse mogen instromen. De ploeg van trainer Soufian Dooms verloor echter de eerste nacompetitiewedstrijd en dus is het nu in de 4e klasse één van de tegenstanders van onze groen-witten. Soufian Dooms vertrok vervolgens afgelopen zomer na 6 seizoenen naar V.V. Terneuzen en werd opgevolgd door Kees Duitemeijer. Onder zijn leiding kende Breskens een moeilijke seizoenstart. Dat de bekerduels tegen derdeklassers FC Axel en Terneuzen werden verloren was niet zo schokkend, maar er werd ook verloren van competitiegenoot Oostburg. Vervolgens leek het aardig aan de competitie te beginnen met een overwinning op Sluis, echter de twee daaropvolgende thuisduels tegen Lebo/SVN en MZVC gingen verloren. Inmiddels heeft Duitemeijer zijn ploeg aardig aan het draaien gekregen en is het al vier wedstrijden op rij ongeslagen. Na een 1-1 gelijkspel bij GPC Vlissingen en overwinningen bij De Noormannen en thuis tegen Nieuwland werd afgelopen zaterdag ook Apollo’69 aan de zegekar gebonden. Door deze fraaie reeks heeft Breskens zich inmiddels opgewerkt naar de derde plaats op de ranglijst, met voor aanvang van dit duel slechts drie punten achterstand op onze groen-witten.
Deze speelronde namen onze groen-witten het dus op tegen de Bressiaanders en dat was tot nu toe nog niet heel vaak voorgekomen. In de afgelopen 25 jaar hebben beide ploegen pas één keer eerder tegenover elkaar gestaan in een officiële wedstrijd. Dat was in het seizoen 2019/2020 toen een bekerwedstrijd werd gespeeld op Sportpark Baersande. Het leverde destijds een 3-2 overwinning op voor de thuisploeg. Zaterdag 15 november 2025 zal dus de geschiedenisboeken ingaan als de dag van het eerste competitietreffen ooit tussen beide ploegen. Breskens, dat in een goede flow zit en de weg naar boven heeft ingezet, op bezoek bij de ploeg van Fabian Wilson die tot vorige week slechts twee verliespunten had en bovendien kon terugkijken op een verdienstelijke wedstrijd afgelopen zaterdag tegen de koploper, ondanks dat het in blessuretijd toch nog het hoofd had moeten buigen. Alle ingrediënten leken dus aanwezig voor een spannende pot voetbal.
En het werd een boeiend duel tussen twee ploegen die allebei voor de winst gingen, maar waarin vooral vechtvoetbal de boventoon voerde. Net als eerder tegen Sluis toonden onze groen-witten veerkracht en bogen een achterstand om in een voorsprong. De uiteindelijke einduitslag stemde trainer Fabian Wilson het meest tot tevredenheid. Eén van zijn doelstellingen is ook na deze wedstrijd nog altijd haalbaar. Hij wil namelijk heel graag kalenderjaar 2025 op eigen veld ongeslagen afsluiten en omdat hij niet snel tevreden is het liefst ook nog met winst. Sinds 1 januari 2025 heeft zijn ploeg alle thuiswedstrijden tot nu toe gewonnen, met uitzondering van de wedstrijd tegen Ria W., die in maart jl. in een 2-2 gelijkspel eindigde. Bovendien had zijn ploeg sinds de nederlaag tegen Wolfaartsdijk op 12 oktober 2024 niet meer verloren op eigen terrein en had het in totaal slechts vier punten moeten prijsgeven. Behalve de genoemde puntendeling met Ria W. had het in oktober 2024 ook Philippine een 2-2 gelijkspel moeten toestaan. Na deze overwinning is zijn ploeg dus nog maar één stap verwijderd van deze mooie mijlpaal. Alleen rode lantaarndrager Nieuwland, dat eind november op bezoek komt, kan nog roet in het eten gooien.
Fabian Wilson moest het ook tegen Breskens stellen zonder routinier Koen Post, die nog te veel last bleek te hebben van zijn enkelblessure. Verder stonden alle vertrouwde namen op het wedstrijdformulier, inclusief Aaron Buijze, die voor het eerst onderdeel uitmaakte van de selectie. Ook Timme Vinke, die de geblesseerde Quinten Mel verving als reserve doelman, was aan de selectie toegevoegd. De zeer gedreven oefenmeester had gekozen voor dezelfde basis elf als een week geleden en zag dat ze vol zelfvertrouwen van start gingen na het eerste fluitsignaal van scheidsrechter G.G.T. (Gerard) Verkuil uit Hoedekenskerke. Echter ook Breskens liet zich niet onbetuigd en ging aanvallend van start, wat een enerverend begin van dit duel opleverde. Naarmate de wedstrijd vorderde trokken onze groen-witten het initiatief naar zich toe, maar het veelvuldige balbezit leverde amper uitgespeelde kansen op. Tegelijkertijd moesten onze groen-witten op hun qui-vive zijn voor de haarscherpe counters van de bezoekers. Na een kwartier wedstrijd leek Breskens daarmee voor het eerst kansrijk te worden. Na balverlies van onze groen-witten op de helft van de bezoekers zette Tim van Hasselt de tegenaanval in na een combinatie met Jarmo Gilling, maar door uitstekend verdedigend werk van Fabrice van Holsbeke werd Tim van Hasselt de kans om de score te openen ontnomen.
Onze groen-witten bleken niet voor het eerst dit seizoen verdedigend hun zaakjes goed op orde te hebben, waardoor weinig tot geen kansen werden prijsgegeven en doelman Dominique Pijpelink eigenlijk weinig werk te verrichten had. Daar stond tegenover dat ze zelf ook weinig wisten te creëren. Halverwege het eerste bedrijf zag Wout Hamelink na een individuele actie zijn inzet in het zijnet eindigen en na ruim een half uur leek Kevin Segers een voorzet van links van diezelfde Wout Hamelink tot doelpunt te promoveren, maar door ingrijpen van doelman Thijs van Houte en een ploeggenoot kon de bal voor de doellijn worden weggewerkt. Twee minuten daarvoor had de bank van Breskens graag gewild dat de bal op de stip was gelegd toen de bal tegen de arm van Lars de Jonge werd geschoten. Zijn arm hing echter keurig langs het lichaam, dus wilde scheidsrechter Verkuil terecht van geen strafschop weten. Voetballend hadden onze groen-witten het betere van het spel, met een uitstekend spelende Teun van Fraeijenhove op het middenveld. Daar stond tegenover dat de bezoekers voor meer dreiging zorgden. Kort voor rust leek Jan Meijaard op weg naar het openingsdoelpunt, maar op het moment van afdrukken werd hij net voldoende gehinderd waardoor zijn schot hoog over het doel verdween. Toch gingen beide ploegen niet met de bekende brillenstand om de thee, want in de laatste minuut van de officiële speeltijd veroorzaakte Arno Scheele een strafschop. Een diepe crosspass kwam op links terecht bij Laurens Reijnvoet, die net even teveel ruimte kreeg en naar binnen kon snijden en vervolgens werd neergelegd door de centrale verdediger. Er was geen enkele discussie of dit wel of geen strafschop was. Scheidsrechter Verkuil wees dan ook gedecideerd naar de stip, waarna Tim van Hasselt het vonnis velde en doelman Dominique Pijpelink de verkeerde hoek instuurde. Beide ploegen gingen dus met een 0-1 tussenstand de rust in.
In de pauze was er dus werk aan de winkel voor trainer Fabian Wilson. Er moest iets gebeuren en dus liet hij Cees van Tiel warmlopen. De centrum spits kwam in de ploeg voor Mika Loof en zou van grote waarde zijn in de 2e helft. Al na vijf minuten posteerde van Tiel zich achter de bal, na een overtreding op hemzelf op de rand van het strafschopgebied. Via de bovenkant van de lat verdween zijn inzet over het doel. Onze groen-witten hadden de wedstrijd na rust onder controle. Door het uitstekend verdedigende werk van de backs Yannick van der Hooft en Lars de Jonge geassisteerd door het centrale duo Arno Scheele en Fabrice van Holsbeke werd na rust weinig tot niets meer weggegeven en werd er van achteruit voetballend een oplossing gezocht. Het spel speelde zich veelvuldig af op de helft van Breskens, dat na ruim een uur wedstrijd een vrije trap tegen kreeg na een licht vergrijp op Teun van Fraeijenhove. Van een kleine 25 meter kreeg Cees van Tiel weer de kans om het doel onder vuur te nemen. Zijn inzet werd echter door een speler in de muur met de arm beroerd en dus was het oordeel van scheidsrechter Verkuil onverbiddelijk. Ook nu wees hij naar de strafschopstip, ondanks dat heel Breskens het er niet mee eens was. Verkuil verklaarde na afloop dat de arm duidelijk boven het hoofd was toen de bal er tegenaan werd geschoten. Wout Hamelink, die naar eigen zeggen niet lekker in de wedstrijd zat, stond al met de bal onder de arm klaar om de strafschop te nemen, maar moest even geduld hebben totdat de discussie tussen de Breskens spelers en de leidsman was afgerond. Eindelijk dacht hij hem te mogen nemen en schoot hard raak. Echter scheidsrechter Verkuil had twee keer kort achter elkaar gefloten ten teken dat er spelers waren die niet buiten de zestien stonden. Door opperste concentratie had de aanvaller niet door dat hij moest wachten en dat gebeurde ook bij zijn tweede poging. Weer schoot hij raak, maar weer telde de treffer niet, omdat spelers zich niet aan de regels hielden. De derde poging bleek wel geldig en ook die werd koelbloedig binnengeschoten en dus was de stand weer in evenwicht.
Gezien het spelbeeld over heel de wedstrijd een terechte 1-1 tussenstand. Maar daar nam de ploeg van Fabian Wilson geen genoegen mee, ze wilden meer. Met nog een kwartier op de klok bracht Jari de Jonge met een verre inworp de bal in het strafschopgebied. In eerste instantie werd er uitverdedigd, maar via Yannick van der Hooft kwam de bal weer voor de voeten van Jari de Jonge, die vervolgens een hoge voorzet afleverde. Cees van Tiel kopte achterwaarts (een bewuste kopbal, zo zei hij zelf na afloop) in de voeten van Lars de Jonge die plots oog in oog kwam met doelman Thijs van Houte. Als een volleerd spits tikte de rechtsback de bal beheerst langs de doelman in het doel. Met deze prachtige treffer zette hij zijn ploeg op een 2-1 voorsprong. Misschien iets teveel van het goede, maar daar maalde niemand om in het kamp van Zaamslag. De voorsprong had een paar minuten later zelfs nog ruimer kunnen uitpakken als Wout Hamelink op aangeven van Jari de Jonge van circa 15 meter had weten te scoren. Doelman Thijs van Houte was echter op zijn post en pareerde de inzet.
In de slotfase probeerde Breskens de opgelopen schade nog te repareren, maar daar wenste de Zaamslag defensie niet aan mee te werken. Met de inmiddels ingevallen Aaron Buijze, die officieel zijn debuut maakte in de hoofdmacht nadat hij in april van dit jaar al zijn eerste minuten had mogen maken in het oefenduel tegen Kapelle, hielden onze groen-witten stand en trokken de zwaarbevochten zege over de streep. Daarmee doen ze uitstekende zaken, want door deze overwinning is er weer een kloof van 6 punten ontstaan met de naaste achtervolgers Breskens, IJzendijke en GPC Vlissingen. Scheidsrechter Gerard Verkuil had een pittige middag gehad, zo gaf hij na afloop eerlijk toe, maar had desondanks de kaarten op zak kunnen houden. Overigens moest de leidsman niet lang wachten voor een volgend bezoek aan ‘t Durp, aangezien zijn volgende afspraak alweer gepland stond voor een dag later. Op zondagmorgen 09.15 uur stond hij namelijk alweer op de kansel in de plaatselijke NGK (Nederlands Gereformeerde Kerk) kerk om daar voor te gaan in de dienst.
Na de overwinning stortten de hoofdrolspelers van de middag zich met een voldaan gevoel in het feestgedruis van “Reham’s gezelligste derde helft op ’t Durp”, waar de pas 17 jarige Aaron Buijze opnieuw zijn minuten meepikte. Deze keer op het podium met het nummer “engelbewaarder” van Marco Schuitmaker. Ook de spelers van Breskens 1 lieten zich overigens niet onbetuigd en voegden zich in gezelschap van hun trainer, Kees Duitemeijer, tussen de feestende massa.
Opstelling Zaamslag : 1. Dominique Pijpelink, 21. Yannick van der Hooft, 14 Fabrice van Holsbeke, 18. Arno Scheele, 3. Lars de Jonge, 10. Michael Christina (20. Jeffrey van de Velde (60e), 6. Teun van Fraeijenhove, 5. Kevin Segers, 19. Wout Hamelink (16. Sam Cornelissen (80e), 11. Mika Loof (13. Cees van Tiel (46e) en 8. Jari de Jonge (7. Aaron Buijze (87e).
Bekijk de foto's
